تازه‌ترین کتابی که خوانده‌ام، مجموعه داستان «دیوار گذر» از «مارسل امه» با ترجمة «اصغر نوری»، نشر ماهی است.

خبر انتشار این مجموعه را برادرزاده‌ام «محمدمهدی» به من داد که هم دستی بایسته در ادبیات فارسی دارد و هم توان و تجربه‌ای شایسته در زبان و ادبیات فرانسه.

اولین عکس‌العملم در مواجهه با این مجموعه داستان، تعجب و تأسف بود از اینکه چند سالی از انتشار این اثر گذشته است و من بی‌خبر بوده‌ام و دیر به آن رسیده‌ام.

و دوم، اعجاب و شگفتی از اینکه مارسل امه علی‌رغم شهرت و تبحرش در رمان، چه خوب از عهدة خلق داستان کوتاه برآمده است.

رمان‌های «آسیاب بی‌صدا، تراولینگ، گوشت زیرزمینی، کشوهای ناشناس، مادیان سبز و رأی مردگان»، آثاری است که نام او را به عنوان یک رمان نویس مقتدر در ادبیات فرانسه ثبت کرده است.

این مجموعه از پنج داستان کوتاه، فراهم آمده به نام‌های:

«دیوار گذر، کارت، حکم، ضرب‌المثل، چکمه‌های هفت فرسخی.»

داستان کوتاه دیوار گذر داستانی شگفت‌انگیز و به یادماندنی است. اما آنچه شاخصه و امتیاز مارسل امه محسوب می‌شود، نگاه متفاوتش به مقولة زمان است که در داستان «کارت» به خوبی متجلی شده است.

این برخورد با مقولة زمان، ممکن است که ابتدا و در نگاه اولیه، فانتزی جلوه کند ولی با نگاه دقیق‌تر به این حقیقت می‌توان رسید که نویسنده در مورد زمان به حرف‌های تازه یا لااقل به سؤال تازه‌ای رسیده است.

خواندن این مجموعه داستان را به اهالی فرهنگ و هنر به‌خصوص علاقه‌مندان داستان کوتاه، پیشنهاد می‌کنم.